Eind augustus 2020 startte ik met het schrijven van mijn boek en nu, in november 2021, is het klaar. In deze blog neem ik jullie mee in wat er gebeurde in de 15 maanden daartussen.
Eigenlijk wist ik toen ik begon nog helemaal niet dat het een boek zou worden. Ik had slechts een idee en begon daar over te schrijven. Dat vond ik leuk en ik had geen gebrek aan inspiratie.
Maar ik wist ook niet echt waar ik mee bezig was. Gelukkig volgde ik al een schrijftraining (in mijn vorige blog lees je hoe ik daar terecht kwam) en daar leerde ik over planning, structuur en technieken. Ik wist ook dat ik een historisch verhaal wilde schrijven, dat mijn hoofdpersoon een arm meisje/vrouw moest zijn en dat zij een droom had.
Inspiratie en kennis kwamen samen en de ideeën die ik al had werkte ik steeds verder uit. Ik besloot dat mijn verhaal zich in Groningen zou afspelen, er verschenen steeds meer personages ten tonele en ik bedacht een tweede verhaallijn, in het heden. Ik had zoveel inspiratie, zag zoveel mogelijkheden en wilde zoveel vertellen dat ik er op een bepaald moment achter kwam dat dat allemaal niet in één boek zou passen. Het moesten er drie worden, een trilogie dus.
Dat betekende wel een aantal grote aanpassingen, want waar moest deel een dan eindigen en deel twee beginnen? Weke informatie was belangrijk voor deel één en wat kon ik beter bewaren voor deel twee? En vervolgens schreef ik weer door. En door, en door, en door.
Ik ontdekte favoriete plekken om te schijven: soms thuis, maar heel vaak op een hele fijne plek in de stad: De chocolate company. Ik ontdekte ook dat ik het liefst eerst alles met pen op papier schrijf. Het voelde alsof de inspiratie dan meer stroomde. Soms was ik verbaasd over wat ik schreef. Je wilt niet weten hoe vaak ik mezelf heb gevraagd; waar komt dit nou weer vandaan? Eigenlijk een heerlijk gevoel. Het voelde alsof het gewoon naar me toe kwam. Niet altijd hoor, maar ik leerde trucjes die me hielpen om weer op dat punt te komen. De belangrijkste? Gewoon gaan schrijven. Ook al gaat het nergens over, heeft het niks met je verhaal te maken of heb je geen idee of en waar het past in je boek. Dan komt de inspiratie vanzelf. En als dat dan toch niet zo was, ook oké. Dan maar even een dag iets anders doen.
Het afgelopen jaar is voor mij een bijzonder jaar geweest. Ik (her)ontdekte mijn liefde voor schrijven, ik leerde bijzondere mensen kennen en ik mocht mijn droom leven. Maar maakte drastische keuzes, zag het schrijven af en toe even helemaal niet meer zitten en twijfelde regelmatig aan mijn schrijftalent. Dat hoort er allemaal bij en ook daarvan heb ik veel geleerd.
En toen was ik klaar, was mijn boek klaar. Dacht ik. In mijn volgende blog deel ik met je wat er gebeurde vanaf dat moment.
