Vandaag een verhaal over de geschiedenis van het Groningse Hoofdstation. Officieel Station Groningen, maar in de stad en de wijde omtrek bekend als het Hoofdstation. Dit verhaal gaat specifiek over het stationsgebouw.
Op 1 juni 1866 werd de spoorlijn naar Leeuwarden in gebruik genomen en dus was er een station nodig. Dat werd een houten noodgebouw net buiten de vesting (die er toen nog was). Een echt station kwam er pas nadat de spoorlijnen naar Winschoten (1868) en Meppel (1872) werden geopend. Dit gebouw stond op dezelfde plaats als waar het huidige stationsgebouw staat.
Nadat de vestingwallen verdwenen waren was er ruimte voor een nieuw en groter gebouw. Naar ontwerp van de Amsterdamse architect en ingenieur Isaac Gosschalk werd een bijzonder mooi gebouw ‘in een virtuoze mengeling van renaissance- en gotische stijlelementen’ neergezet. Het werd in april 1896 geopend en is een van de mooiste stationsgebouwen van Nederland.
In de jaren 60 van de vorige eeuw werd de stationshal gemoderniseerd en werd er een verlaagd plafond aangebracht. Bijna 40 jaar later werd het stationsgebouw gerenoveerd en werd de hal teruggebracht in zijn oorspronkelijke staat. Het sierplafond van papier collé kon worden gerestaureerd.
Het plein voor het station is vaak veranderd. Van parkachtig plein tot parkeerplaats, voor auto’s en van opstelplek voor stadsbussen tot een stadsbalkon met een fietsparkeerplaats eronder.
Inmiddels staat het stationsgebouw bijna midden in de stad en wordt het omringd door kantoorgebouwen. Toch blijft het een prachtige blikvanger en een must see als je eens in Groningen bent.
