Deze uitspraak hoorde ik jaren geleden, ik weet niet meer van wie of in welke context, maar hij is me altijd bijgebleven.
Ik heb er ook vaak naar geluisterd, regelmatig hoor ik mezelf tegen iemand zeggen, ‘dit zeg ik dus eigenlijk tegen mezelf’. Maar soms vergeet ik dat ook. Het is namelijk veel makkelijker om te zien wat een ander zou moeten doen, dan wat je zelf zou kunnen veranderen.
Een mooi voorbeeld van dit advies is dat ik onlangs mijn vriendin Katrin die in Duitsland woont via een voicebericht vertelde dat ik vastliep in mijn manuscript. Het lukte even niet, ik wist niet hoe ik verder moest, ik zag de oplossing niet. En dus schreef ik niks. Ik wilde wel, maar er kwam niks uit mijn vingers.
Katrin stuurde een paar dagen later een bericht terug: ‘Ik luisterde net jullie podcast waarin je zei dat je, ook al weet je niet wat je moet schrijven, toch moet schrijven. Als is het maar ‘Ik weet niet wat ik moet schrijven, dus ik schrijf maar wat.’ Misschien kun je dat proberen.’
Oh ja, dat heb ik gezegd in een van de eerste afleveringen, het is een advies waar ik tijdens mijn schrijfproces veel aan heb gehad, maar waar ik nu ik het zelf even niet wist niet aan dacht.
Misschien toch een goed idee om af en toe naar onze eigen podcast te luisteren, blijkbaar geven we best goeie adviezen 😉
